..562

نظر کلی و شاید رمز موفقیتی که درباره عکاسی دارم اینه:

بنظرم نباید در یک قاب عناصر رو جا به جا یا دستکاری کرد اگه شما خوب میچینی این اسمش هنر عکاسی نیس، اسمش هنر چیدنه :دی همون دیزاینری یا کارای مربوط به دکوراسیون.

در حالت کلی کسی که قادر به کشف زاویه ها و کشف رابطه ی بین عناصر و داشتن نگاه بصیرت گونه به رنگ ها و اجسام هست، از هنر عکاسی بهره منده.

تو عکاسی دسته بندی های مختلف داریم برای همه این ها یه پیشنیاز داریم به اسم زاویه دید.

صبح تا شب ما ها خیلی ساده کنار خیلی از لوکیشن ها رد میشیم، لوکیشن هایی که اگه تبدیلشون کنیم به عکس ممکنه تندیس جهانی بگیره.

اگه ما سعی کنیم یکم متفاوت به اطرافمون نگاه کنیم نه تنها تو عکاسی بلکه تو خیلی از موارد پیش پا افتاده مزاحم هم پیشرفت میکنیم.

حالا من که هیچ، ولی اگه دقت کرده باشین اونایی که به عکاسی یه چشم یک تفریح آرامش بخش نگاه میکنن نه برای کسب سود یه‌زندگی متفاوتی از همه ما هادارن.

هیچ وقت هم نمیخواد با دوربین ۱۰ ملیونی کانن یا نیکون عکاسی رو شروع کنیم، با همین گوشی هایی که دستمونه هم میشه عکسای ماندگاری گرفت.

همه ی اینا یه نظر بود از خودم، شاید اصلا علمی نباشه، شاید ضد اصول عکاسی باشه.

میتونیم قبولش نکنیم!

پ.ن: دو روزه پیش سه نفر بودم که واقعا یکی از بی ریا ترین و غنی ترین آدمایی بودن ک تا حالا دیدم..

پ.ن: یه پیر مردی هم بود، پدر روشنفکری دنیا هم پیشش هیچ کاره بود.

عاشق اعتقاداتش، طرز فکرش شدم.

بی سواد هم‌بود.

عکس با گوشی.بدون ادیت.