تصور..

به برگ نگاه کن ...

وقتی داخل جوی آب می افتد خود را به جریان آن می سپارد و می رود ...

من تمام زندگی ام را با اطمینان ،

به خالق رودخانه هستی و به جریان زندگی سپرده ام …

چون میدانم در آغوش رودخانه ای هستم

که همه ذرات آن نشان از حضور حضرت دوست دارد ...

پس از افت و خیزهایش هرگز دل نگران نمی شوم.

من ،

آرامش برگ را دوست دارم ...

چون برایم ایمان و توکل راستین را یادآوری میکند..

پ.ن:آدم تو زندگیش گاها خودش رو تو جایی میبینه که عمرا حتی تصورش رو کرده باشه، در مقابل، زندگی برخلاف آنچه که تصور کرده بودی سپری میشه..