..۶۹۰
فروردین!
خیلی عجیب بود که غایب بودم، سالای پیش عکس چهارشنبه سوری میزاشتم و سپس تبریک عید و عکس سیزده بدر و چهار روز بعدش تولدمو جشن می گرفتم.
ولی امسال نمی دونم چی شد که نتونستم همه اینکارارو بکنم.
فروردین امسال یه سری اتفاقات خوبی افتاد بهترینش شرکت تو نمایشگاه عکاسی بود که خیلی به داشته هام و دانسته هام اضافه شد.
بگم از امتحان ارشد که پس فرداس و من اصاا آمادگی ندارم و به احتمال خیلی زیاد شاید نرم سر جلسه بمونم برای سال بعد، ۶ ماه منتهی به کنکور تو حالت نرمال زندگی نکردم و پر از تنش و پریشانی گذشت این مدت.
داشتم به این فکر می کردم ۴ سال قبل که قرار بود کنکور کارشناسی بدم و با این هدف اومدم بیان و یک کنکوری رو ساختم و الان شده این همه چی از هر لحاظ خیلی متفاوت تر از این بود، الان که دارم آماده میشم کنکور ارشد بدم چهار سال دیگه شرایط می خواد چجوری باشه؟
یه نوع خفگی هست که از دوست داشتن خیلی زیاد میاد، به این شکل که خیلی خیلی خیلی دوستش دارین و هر روز بیشتر میشه طرفتون هم هر روز غریبه تر باهاتون رفتار میکنه حالا اینکه دوستتون نداره به کنار!
همچین حسی..
