زندگی برای ثابت کردنِ عشق به زمان نیاز ندارد، شاید همین لحظه ای که تو در تردید بسر می بری کسی در گوشه ای دیگر قلبی را که روزی برای تو می تپید،تصاحب کند. زندگی می رود و باید همراهش شوی و بدانی که فرصت به آن هایی داده می شود که برای بدست آوردنِ بهترین های شان تلاش می کنند و می جنگند.
از این آهنگ خوشتون میاد به احتمال زیاد میتونین اینجا رو کلیک کنید و دانلودش کنید
هرجا که باشی تو فکر توام حس میکنم پیش منی
باور قلب من اینه که ما تا آخرش مال همیم
ماه قشنگ شبام مثل یه خوابی برام
لحظه به لحظه ی زندگیمو با تو فقط سر میکنم
نظرات پست قبلی خیلی جالب بود برام، اولین نکته که با خوندن نظرات به ذهنم رسید تعریف دغدغه از نظر دوستان بود، بعضا بعضی از آدما انقد خدا بهشون لطف داره و بی مشکل و خوب زندگی می کنن به امتحانات پایان ترم هم میگن دغدغه ی مشکل زندگی! ولی بیماری اساسی یه عزیز میتونه دغدغه باشه یا یک امتحان؟ شاید اگه یه نفر صبح تا شب با مشکلات عدیده ای سر و کار داشته باشه بعضی از مسئله های پیش و پا افتاده که برای بعضی از آدما مشکل خیلی خیلی بزرگ هست اصلا براش مشکل حساب نیاد!
اونایی که طرفدار این جمله ان که زندگی بدون دغدغه خوب نیس میتونن خدای نکرده مشکل یا بیماریه یکی از عزیزانشون رو تحمل کنن؟
من خودم طرفدار زندگی بی دغدغه ام نه به اون شدت که زندگی از جریان بیافته، ولی اینکه ما بگیم زندگی بی دغدغه معنیش پوچی و تباهی هست کاملا مخالفم، ما زندگی می کنیم مسلمانیم گناه نمیکنیم سختی ها رو به جون میخریم تا زندگی بعد از مردنمون بی دغدغه و آروم باشه! قطعا خدا به ما وعده ی یه جای پوج و تباه رو نمی ده زندگی تو بهشت بی دغدغه است.
یه جور آرومی بی قرارم.
